7 dni

Tak bardzo zafascynował mnie temat współpracy naszego Urzędu z organizacjami pozarządowymi, że aż postanowiłam sprawdzić na jakież to rozporządzenie powołuje się wójt ogłaszając ostatni konkurs związany z „organizacją wolnego czasu przez zajęcia sportowe młodzieży i dorosłych z Gminy Srokowo” i dając ludziom pełnym dobrej woli tylko 7 dni na złożenie oferty, której przygotowanie wymaga wielotygodniowej pracy[1].

Ustawę znaleźć łatwo, uchwałę rady gminy też[2] – pod adresem  http://www.bip.warmia.mazury.pl/srokowo_gmina_wiejska/. Byłam tam, aby zasięgnąć u źródła rzetelnej informacji na temat treści uchwały. Niestety nie znalazłam[3] czegoś takiego jak Uchwała Nr LIV/3017/10 Rady Gminy Srokowo z dnia 10 listopada 2010r w sprawie uchwalenia rocznego Programu Współpracy Gminy Srokowo z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego na 2013 rok. Dokopałam się natomiast do Uchwały o numerze LIV/300/10 w sprawie: uchwalenia Wieloletniego Programu Współpracy Gminy Srokowo z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego na lata 2011-2014, oraz do uchwały Nr XXVI/133/12 z dnia 30 listopada 2012 r., która uchwala Roczny Program Współpracy Gminy Srokowo z organizacjami pozarządowymi etc. etc. i wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. – stąd wniosek, że na nią usiłował się powołać ogłoszeniodawca. Współpraca odbywać ma się zgodnie z załącznikiem (o którym za chwilę).

Rozumiejąc powszechnie występujący niedobór czasu i cierpliwości cytuję treść uchwały w przypisie[4].

Kluczowe słowa to „ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie” oraz „zgodnie z załącznikiem do niniejszej uchwały”.

Uwierzcie, że warto zapoznać się zarówno z ustawą, jak i uchwałą, a załącznik, w którym jest mowa o współpracy Gminy Srokowo z organizacjami pozarządowymi w roku 2013 – to po prostu miód na serca przepełnione ideałami, których wyznacznikiem są takie zjawiska jak (uwaga, właśnie zapoznajecie się z esencją załącznika o współpracy Gminy z obywatelami-społecznikami!):

– pomocniczość i suwerenność zorganizowanych wspólnot obywateli,

– partnerstwo w definiowaniu  i rozwiązywaniu problemów społecznych,

– efektywność w wywiązywaniu się z zadań,

– równorzędne traktowanie podmiotów działających w uczciwej konkurencji,

– jawność oraz legalność w obliczu prawa.

 

Wróćmy jednak do 7 dni na złożenie oferty – Ustawa mówi: „Organ administracji publicznej zamierzający zlecić realizację zadania publicznego organizacjom pozarządowym lub podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3, ogłasza otwarty konkurs ofert. Termin do składania ofert nie może być krótszyniż 21 dni od dnia ukazania się ostatniego ogłoszenia, o którym mowa w ust. 3[5]”

W załączniku do uchwał dotyczących współpracy z organizacjami pozarządowymi, niezależnie od tego, który załącznik wyłowimy w sieci, bo różnią się minimalnie, jest jeszcze piękniej – czytamy: „Informacja o ogłoszeniu konkursu i terminie składania ofert będzie umieszczona na tablicy ogłoszeń i w BIP, co najmniej 30 dni przed rozstrzygnięciem konkursu.”

 

Tak więc wszystko wskazuje na to, że w szczodrobliwości swojej Organ Miłościwie Nam Panujący daje mieszkańcom gminy mnóstwo czasu – więcej niż ustawa! – na podjęcie decyzji czy, kiedy i w jaki sposób chcieliby zrobić coś pożytecznego, a nawet oczekiwanego lub niezbędnego dla swojej społeczności. Szkopuł w tym, że ten czas to mit opisany w źródłach, do których dokopią się tylko Opętani Prześladowcy Świętego Spokoju.

Mityczne 30 dni to jedno, pozostałe zasady typu:

-„skład komisji ustala wójt”,

-„decyzję o przyznaniu dotacji podejmuje wójt” ,

-„wójt zastrzega sobie możliwość nie rozstrzygnięcia konkursu”,

-„do Zarządzenia Wójta Gminy w sprawie wyboru ofert i udzieleniu dotacji nie stosuje się trybu odwołania”,

-„kwota może ulec zmianie w przypadku:

1. braku akceptacji wójta dla złożonych ofert (?)

 2. Przeznaczenia dodatkowych środków budżetowych na realizację zadań gminy”…

 

…przejdą do legendy, ale po przełożeniu na ludzki język, co mogłoby brzmieć mniej więcej tak:

 

Możecie zakładać dowolną ilość stowarzyszeń, bractw i zrzeszeń, a my zgodnie z odgórnie narzuconymi przepisami musimy wam obiecać kasę na różne wasze pomysły, które zazwyczaj są sprzeczne z naszymi wyobrażeniami o waszej kreatywności i waszym miejscu w światku jaki tworzymy w pocie czoła. Dlatego ogłosimy wszystko jak należy, ale najpóźniej jak się da i dając wam możliwie najkrótszy termin do działania. Jeśli obejdziecie tę przeszkodę wójt ustali kto oceni wasz trud, a potem i tak w zależności od nastroju konkursu nie rozstrzygnie, albo powie tylko, że jednak nic wam się nie należy, bo nie. Nie możecie z tym dyskutować. Jeśli traficie na lepszy humor, wygracie konkurs, ale możecie się dowiedzieć, że – sorry, ale – środki zostały przeznaczone na pilniejsze potrzeby niż wasze irytujące pomysły. A może być i tak, że ni z tego ni z owego okaże się, że środki, o które walczycie przypadły w udziale komuś kto ma lepszy dar przekonywania, a składanie ofert to tylko gra, w której braliście udział dla zabicia czasu. I dajcie sobie spokój ze śledzeniem przepisów, naprawdę umiemy je zinterpretować tak, że zaniemówicie ze zdziwienia.

 

Co się właściwie stało? Czy warto tyle pisać o nieszczęsnych 7 dniach?

Warto.

Bo na naszych oczach łamie się prawo.

Nie po raz pierwszy.

Właśnie ktoś komuś usiłuje odebrać jakąś szansę powołując się na przepisy, które mają nam wszystkim zapewnić swobodę działania, a także zagwarantować uczciwość i równość wobec prawa. Takie postępowanie to naśmiewanie się z prawa i z obywatela, który jest tu potraktowany jak półidiota.

Dziś na złamaniu prawa ucierpi garstka społeczników.

Jutro, pojutrze to będziesz Ty.

 

Ps. Jest jeszcze i taka ewentualność, że ktoś komuś chce coś dać łamiąc prawo. A jeśli tak, to:

czy cel uświęca środki?

czy w zależności od okoliczności możemy bezprawie nazywać przysługą?

czy to w porządku?

– oto są pytania!

Obawiam się, że nader często prawo nagina się w dobrej wierze, a potem już jakoś leci. W każdą stronę.