Smutne te cytaty dnia trochę, więc na osłodę proponuję fragment piosenki zmarłej niedawno, nieodżałowanej, legendarnej Whitney Houston:
„I believe the children are our are future
Teach them well and let them lead the way
Show them all the beauty they possess inside
Give them a sense of pride to make it easier
Let the children’s laughter remind us how we used to be”
Tekst autorstwa Michaela Massera i Lindy Creed dedykuję Gminnej Władzy. Popełniam chyba faux pas, bo Władza niekoniecznie mówi językami, ale pewnie jak się zamknie szkołę w Jegławkach znajdą się fundusze na porządne nauczenie się.
Bym sobą nie była, gdybym nie zrobiła błędu jakiegoś, czy literówki. Errata: pierwszy wers:
„I believe the children are our future”
Nelumbo, złośnico 🙂 – a translator od czegój? Myślę, że Władza używa jakiejś specjalnej jego odmiany w kontaktach z nami. Gdybym wiedziała jaka to wersja, od razu kliknęłabym te dwie strzałki i spotkanie przedwyborczojesienne czytalibyśmy jak należy:
(W)ładza: „A kto mówi o zamykaniu szkoły?”
(T)ranslator: „No jasne, gupki, że już czas zamknąć waszą szkołę!”
(W): „Kto chciałby zamykać szkołę z takimi wynikami? Przecież tam uczą się dzieci. Ludzie tam pracują!”
(T): „Strasznie chciałbym już się zabrać za likwidację, wasze wyniki sprawiają nam przykrość. Wasze dzieci mają za dobrze. Zwolnimy parę osób, to reszta spokornieje!”
(W): „W ciągu najbliższych czterech lat żadna szkoła nie zostanie zamknięta!”
(T): „Zamknę tyle szkół ile się da. Zacznę od waszej! Gdybym mógł zwinąłbym też wam asfalt!”
A co do cytatu (jakże trafiony!): Dzieci wyrwane z zamkniętego środowiska wiejskiego, tłocząc się na srokowskich salonach raz-dwa odkryją swoje „wewnętrzne piękno” poprzez hartowanie ciała (dojazdy! = zimno, stracony czas i niebezpieczeństwo) i ducha (środowisko jakże miejskie, a miasto to dżungla: przemoc i agresja – chodzą słuchy, że ma miejsce nawet w przedszkolu!)…
Pozdrawiam
Smutne te cytaty dnia trochę, więc na osłodę proponuję fragment piosenki zmarłej niedawno, nieodżałowanej, legendarnej Whitney Houston:
„I believe the children are our are future
Teach them well and let them lead the way
Show them all the beauty they possess inside
Give them a sense of pride to make it easier
Let the children’s laughter remind us how we used to be”
Tekst autorstwa Michaela Massera i Lindy Creed dedykuję Gminnej Władzy. Popełniam chyba faux pas, bo Władza niekoniecznie mówi językami, ale pewnie jak się zamknie szkołę w Jegławkach znajdą się fundusze na porządne nauczenie się.
Bym sobą nie była, gdybym nie zrobiła błędu jakiegoś, czy literówki. Errata: pierwszy wers:
„I believe the children are our future”
Nelumbo, złośnico 🙂 – a translator od czegój? Myślę, że Władza używa jakiejś specjalnej jego odmiany w kontaktach z nami. Gdybym wiedziała jaka to wersja, od razu kliknęłabym te dwie strzałki i spotkanie przedwyborczojesienne czytalibyśmy jak należy:
(W)ładza: „A kto mówi o zamykaniu szkoły?”
(T)ranslator: „No jasne, gupki, że już czas zamknąć waszą szkołę!”
(W): „Kto chciałby zamykać szkołę z takimi wynikami? Przecież tam uczą się dzieci. Ludzie tam pracują!”
(T): „Strasznie chciałbym już się zabrać za likwidację, wasze wyniki sprawiają nam przykrość. Wasze dzieci mają za dobrze. Zwolnimy parę osób, to reszta spokornieje!”
(W): „W ciągu najbliższych czterech lat żadna szkoła nie zostanie zamknięta!”
(T): „Zamknę tyle szkół ile się da. Zacznę od waszej! Gdybym mógł zwinąłbym też wam asfalt!”
A co do cytatu (jakże trafiony!): Dzieci wyrwane z zamkniętego środowiska wiejskiego, tłocząc się na srokowskich salonach raz-dwa odkryją swoje „wewnętrzne piękno” poprzez hartowanie ciała (dojazdy! = zimno, stracony czas i niebezpieczeństwo) i ducha (środowisko jakże miejskie, a miasto to dżungla: przemoc i agresja – chodzą słuchy, że ma miejsce nawet w przedszkolu!)…
Pozdrawiam